ربیع فرزند «خثیم [1] بن عائذ بن عبداللَّه تمیمی کوفی»، کنیه‏اش «ابو یزید» معروف به «خواجه ربیع» است.
طبق نقل ذهبی، وی زمان رسول خدا صلی الله علیه و آله را درک نموده است؛ هر چند حضرت را ندیده ولی روایاتی مرسلاً از آن حضرت نقل کرده است. [2] در حدیث «ابن مسعود» نیز آمده که به ربیع گفت: «لو رآک رسول اللَّه لأحبّک؛ اگر پیامبر خدا تو را دیده بود، همانا تو را دوست می‏داشت.» [3] .
او از مقربان [4] اصحاب امیرالمؤمنین علیه‏السلام و از زهاد ثمانیه به شمار می‏آید [5] که در سال 61 یا 62 یا 63 هجری در طوس از دنیا رفت و در محلی که اکنون دارای بقعه و بارگاهی به نام «خواجه ربیع» در کنار مشهد امام رضا علیه‏السلام است به خاک سپرده شد. [6] .
خواجه ربیع، عموی «همام بن عباده» است که او نیز از یاران باوفای امیرالمؤمنین علیه‏السلام بوده است. [7] .

پی نوشت ها:
[1] در برخی اسناد «خیثم» بعد از خاء حرف یاء ثبت شده ولی صحیح آن «خثیم» به ضم خاء، و بعد از خاء حرف ثاء است، همان گونه که در متن آورده‏ایم و محتمل است ربیع بن خیثم غیر از ربیع بن خثیم که از اصحاب امام علی علیه‏السلام است، باشد. ابن خیثم از اصحاب امام صادق علیه‏السلام است و طبق نقل آیة اللَّه خویی در معجم رجال الحدیث، ج 7، ص 170، «ابن خثیم» از نظر اعتبار، مجهول الحال است.
[2] سیر اعلام النبلاء، ج 5، ص 243.
[3] سیر اعلام النبلاء، ج 5، ص 243.
[4] اعیان الشیعه، ج 6، ص 453.
[5] کشی از «علی بن محمد بن قتیبه» روایت می‏کند که: از «فضل بن شاذان» سؤال شد: «زهاد هشت‏گانه» چه کسانی‏اند؟ گفت: ربیع بن خثیم، هرم بن حیان، اویس قرن، عامر بن عبد قیس، این چهار نفر از اصحاب علی علیه‏السلام بودند و همه از زهاد و پرهیزکاران زمان خویش به شمار می‏رفتند، و چهار نفر دیگر که با معاویه بودند: ابو مسلم خولانی (اسم او هبان بن صیفی است) که مردی فاسق و فاجر و ریاکار بوده و سپاهیان معاویه را بر نبرد با امیر مؤمنان علیه‏السلام ترغیب می‏نموده است، و دیگری مسروق بن اجدع است که از گمرکی‏ها و مالیات بگیرهای حکومت معاویه بوده و به امیر مؤمنان علیه‏السلام طعن می‏زده است و با همین حالت از دنیا رفت و یکی دیگر حسن بصری مردی است که در بصره ساکن بود و حب مقام و ریاست داشته و در ماجرای جنگ جمل داستانی دارد و رئیس قدریه است. آخرین آنها نیز «اسود بن یزید» یا «جریر بن عبداللَّه بجلی» است.
[6] همان؛ تهذیب التهذیب، ج 3، ص 68.
[7] در نهج البلاغه آمده که: همام از حضرت امیر علیه‏السلام تقاضا نمود تا اوصاف پارسایان را برای او بیان نماید و این درخواست را چند بار تکرار کرد تا آن حضرت خطبه متقین را برای او بیان نمود و در پایان خطبه، همام فریادی از دل کشید و جان به جان آفرین تسلیم نمود. طبق نقل «محمد بن طلحه شافعی» در این جریان «ربیع بن خثیم» حضور داشته و پس از وفات همام او را کفن و دفن نموده است. (اعیان الشیعه، ج 6، ص 454) تفصیل بیشتر در شرح حال «همّام» خواهد آمد.

عید بقر

پس از شهادت امام حسن عسکری (ع) ، امامت به حجت ثانی عشر منتقل می شود و این زمان اولین روز امامت بقیه الله الاعظم و امام زمان (عجل الله تعالی فرجه الشریف) می باشد. و شیعیان این روز را به عنوان اولین روز زعامت عظمای الهی بوسیله امامی که وعده همه انبیاء الهی و ائمه اطهار می باشد به مولای خود و به شیعیان حضرت تبریک و تهنیت می گویند و ابراز سرور و خوشحالی می کنند که خداوند متعال آنها را به نور هدایت آن امام همام رهنمون نموده است و از اینکه جزء متمسکین بولایت حضرت قرار گرفته اند اظهار خشنودی و شادی می نمایند.

عید بقر از جهت لغت عید  : از ماده عود به معنای بازگشت می باشد و بَقر به معنای شکافتن می باشد .

مهمترین اعمال این ماه

شب اوّل:

این شب به نام «لیلة المبیت» مزیّن است، در این شب یک حادثه مهمّ تاریخى واقع شد و آن این که در سال سیزدهم بعثت، رسول خدا(صلى الله علیه وآله) از مکّه به قصد هجرت به سوى مدینه، از شهر خارج شد و در «غار ثور» پنهان گردید و امیر مۆمنان على(علیه السلام) براى اغفال دشمنان، فداکارانه در بستر رسول خدا(صلى الله علیه وآله) خوابید

آیه شریفه «وَ مِنَ النّاسِ مَنْ یَشْرِى نَفْسَهُ ابْتِغاءَ مَرْضاتِ اللّهِ وَ اللّهُ رَءُوفٌ بِالْعِبادِ ؛ بعضى از مردمِ (با ایمان و فداکار) جان خود را در برابر خشنودى خدا مى فروشند و خداوند نسبت به بندگان مهربان است»(1) در حقّ آن حضرت نازل شد.(2)

سال هجرت رسول خدا(صلى الله علیه وآله) مبدأ تاریخ مسلمانان است و تحوّلى عظیم در جهان اسلام روى داد.

ادامه مطلب لطفا

ماه محرم و صفر را پشت سر گذاشتیم با اندوه و اشک و ناله ،اشک ریختیم و دل تازه کردیم و با یاد عظمت آقا ابا عبدالله الحسین بزرگ شدیم، از خزان عفلت به برکت اشک های محرم و صفر به بهار رسیدیم و اکنون وقت آن است که در این بهار به یمن رویش دوباریمان سجده شکر به جای آوریم و این بهار را قدر بدانیم و بندگی کنیم.

ماه "ربیع الاول" همانگونه كه از اسم آن پیداست بهار ماه ها مى باشد؛ به جهت اینكه آثار رحمت خداوند در آن هویداست . در این ماه ذخایر بركات خداوند و نورهاى زیبایى او بر زمین فرود آمده است . زیرا میلاد رسول خدا (صلى الله علیه و آله و سلم ) در این ماه است و مى توان ادعا كرد از اول آفرینش ‍ زمین رحمتى مانند آن به خود ندیده است . چرا كه او داناترین مخلوقات خداوند و برترین آنها و سرورشان و نزدیكترین آنها به خداوند و فرمانبردارترین آنها از او و محبوبترینشان نزد او مى باشد، این روز نیز برتر از سایر روزهاست . و گویا روزى است كه كاملترین هدیه ها، بزرگترین بخشش ها، شاملترین رحمتها، برترین بركتها، زیباترین نورها و مخفى ترین اسرار در آن پى ریزى شده است .

پس بر انسان مسلمان كه برترى رسول خدا (صلى الله علیه و آله و سلم ) را قبول داشته و مراقب رفتار با مولایش مى باشد واجب است در این ماه به شکرانه ارزانی شدن آن نعمت بزرگ به عبادتی از سر شور و اشتیاق بپردازد،گرچه عبادات شبانه روزی عالمیان هرگز در خور چنین نعمتی نخواهد بود اما "آنچه سعی است ما در طلبش بنماییم".

انگیزه ی ابولولو در قتل عمر :
      درباره قاتل عمر که فیروز ابولؤلؤة نام دارد واقعيت اینست که اولا طبق منابع تاریخی ، مسلمان یا زردشتی یا نصرانی بودن او معلوم نیست:
اینکه آیا او از زردشتی های هم پیمان با مسلمانان بوده یا نصرانی بوده یا مسلمان شده بود معلوم نیست. همچنین دلیلی بر شیعه بودن او وجود ندارد.
انگیزه ی او در کشتن عمر بن خطاب نيز یک انگیزه شخصی بوده : در واقع او نسبت به گزاف بودن مالیاتِ مقرّر اعتراض داشت و نزد عمر شکایت برد ولی عمر مالیاتش را تخفیف نداد لذا نقشه ی قتل عمر را طراحي کرد. بنابراین انگیزه ی ابولولو یک انگیزه ی شیعی نبوده بلکه صرفاً یک تصفیه حساب شخصی
بوده است. از اين رو اینکه او برای خشنودی اهل بیت (ع) دست به این کار زده باشد از نظر مورخان کاملا نادرست است.

( رجوع کنید به ادامه مطلب )
     

فضیلت عید نهم ربیع الاول و اسامی این روز

مرحوم محدث قمی اعلی الله مقامه در مفاتیح الجنان نوشته : روز نهم روز عید بزرگ و روز عید بقر است و از برای آن شرح بزرگی است که در جای خود ذکر شده و روایتی نقل شده که هر که در این روز چیزی انفاق کند گناهانش آمرزیده خواهد شد ....و این روز، روز برطرف شدن غمها است و روز بسیار شریفی است.... این روز ، روز اول امامت حضرت ضاحب الزمان ارواح العالمین فداه و سبب مزید شرافتش خواهد بود.

. آداب ماه ربيع الاول .:

بِسْمِ اللّهِ الْرَّحْمنِ الْرَّحيمْ

آداب ماه ربيع الاول  
اين ماه همانگونه كه از اسم آن پيداست بهار ماههاست ؛ به جهت اين كه آثار رحمت خداوند در آن هويداست . در اين ماه ذخاير بركات خداوند و نورهاى زيبايى او بر زمين فرود آمده است ؛ زيرا ميلاد رسول خدا صل الله عليه و آله در اين ماه است و مى توان ادعا كرد كه از اول آفرينش زمين ، رحمتى مانند آن بر زمين فرود نيامده است .
از آداب اين ماه است :
1. تمام ماه را در روز تولد پيامبر صل الله عليه و آله با تلاشهاى نيكو و اطاعتهاى گرانقدر و بزرگ ، بزرگ داشته و با پروردگار خود در مورد اين نعمت بزرگ مناجات نمايد.
2. دعا كردن در اول اين ماه با دعاهايى كه روايت شده است از مهم ترين اعمال اين ماه مى باشد.
3. روز هشتم ربيع الاول ، روز وفات امام حسن عسگرى عليه السلام مى باشد. پس سزاوار است در اين روز اندوهگين باشد، بخصوص با در نظر گرفتن اين كه صاحب مصيبت حضرت امام عصر(عج ) مى باشد؛ پس بايد آن امام عليه السلام را با هر زيارتى كه به ذهنش مى رسد زيارت نموده و به امام زمان عليه السلام تسليت بگويد.
4. روز نهم ربيع الاول ، چنانكه در روايت گرانقدرى آمده است ، روز نابودى دشمن خدا بوده و اين روز و خوشحالى در آن فضيلت داشته و روز شادى پيروان آل محمد صل الله عليه و آله مى باشد. سزاوار است كه دوستان آل محمد صل الله عليه و آله شادى خود را در اين روز، به خاطر نابودى دشمن خدا آشكار كنند.
5. روز دهم ربيع الاول ، روز ازدواج پيامبر صل الله عليه و آله با حضرت خديجه عليهاالسلام مى باشد و بر شيعيان لازم است كه به خاطر تاءثير اين ازدواج مبارك و فرخنده ، در خوبى ها و سعادت ها و انتشار نورهاى درخشان و پاك ، آن را بزرگ بدارند.
6. روز هفدهم ربيع الاول ، همان طور كه گفته شد روز ميلاد حضرت رسول صل الله عليه و آله است . از كارهاى مهم اين روز، روزه داشتن اين روز، به خاطر شكرگزارى و به جا آوردن دو ركعت نماز مى باشد كه در هر ركعت آن يك بار سوره حمد، ده بار سوره قدر و ده بار سوره اخلاص مى خواند. سپس در مكان نماز خود نشسته و دعايى را كه روايت شده است را مى خواند.
7. از كارهاى مهم در روز ميلاد پيامبر صل الله عليه و آله ، رعايت آداب عيد و اظهار مراسم شرعى عيدهاى بزرگ است ، تا ديگران اين روز را به عنوان عيد بشناسند.
8. از مهمترين اعمال مهم اين روز به پايان رساندن روز خود با سلام به حاميان و نگهبانان آن روز و به درگاه آنان جهت شفاعت و اصلاح حال تضرع نمودن ، مى باشد.⁽⁵⁾

فضيلت و اعمال ماه ربيع الاول

بسم الله الرّحمن الرّحيم
ماه ربيع الأوّل ؛ { اهمّيت / فضيلت . آداب و اعمال . وقايع }
فضيلت : اين ماه مانند نامش بهار ماه هاي دوازده گانه است؛ چون ولادت رسول خدا صلّي الله عليه و آله و سلّم در اين ماه اتّفاق افتاده است ... ( المراقبات . ص 71 ) .
روزه ي روز 17ربيع الأوّل بسيار فضيلت دارد و اين روز، يکي از آن چهار روز است که در تمام سال به فضيلت روزه ممتاز است (مفاتيح الجنان . فصل نهم . در اعمال ماه ربيع الأّوّل ).
.................................................................................................. .

ادامه مطلب